Een aantal weken terug werd ik benaderd door een vroegere docent van mij of ik misschien een keer een presentatie wilde komen geven op school. Over hoe het nou is om na school voor jezelf te beginnen en om ze zo te motiveren. Mijn eerste reactie was, maar wat moet ik ze vertellen? Ik ben nog maar net voor mezelf begonnen en ik wist niet of ik de studenten al genoeg informatie kon geven over hoe het nou eigenlijk is om voor jezelf te beginnen. Zelf heb ik namelijk ook nog steeds geen idee wat ik nou precies aan het doen ben. En ik vond het natuurlijk ook ontzettend spannend om dit te doen. Presenteren was nooit mijn favoriete ding en dat is het nog steeds niet. Uiteindelijk heb ik toch toegezegd en ben ik aan de slag gegaan met mijn presentatie.
Een week later was het dan zo ver. Ik was echt ontzettend nerveus en ik moest niet voor één klas presenteren, maar voor drie. Ik heb verteld over waarom ik voor mezelf ben begonnen, waar je al op moet letten tijdens de studie, wat je moet regelen wanneer je voor jezelf begint en ik heb nog wat van mijn eigen werk laten zien. Ik heb geen idee hoe lang de presentatie nou precies duurde. Ik was bang dat het veel te kort zou zijn, maar dat was het absoluut niet. Ik kon tijdens het presenteren echt merken dat de studenten oprecht geïnteresseerd waren en stelden zelf ook een aantal vragen.
Na drie keer presenteren was het dan klaar. Ik kon weer naar huis met een trots gevoel dat ik dat toch maar even had gedaan. Eenmaal thuis kreeg ik onverwachts super lieve berichtjes van studenten via Instagram hoe leuk ze het vonden dat ik er was. Dit betekende zo veel voor mij. Ik vond dit natuurlijk super lief. Ook kreeg ik van de docenten erg leuke reacties en ik wist dat mijn dag geslaagd was.
Comentarii